W ostatnim nr Zwrotu (6/2010) z zaciekawieniem przeczytałem wypowiedzi na temat wyniku wyborów do czeskiego parlamentu. Zawód sprawił mi mój dawny pacjent ze Stonawy, pan Andrzej Feber a jeszcze większe rozczarowanie wywołała wypowiedź mego krewnego Staśka Gawlika (pierwsza żona z domu Gawlik). Natomiast z satysfakcją i wielkim zachwytem przeczytałem artykuł pana Tadeusza Wantuły ― nieprawdopodobna zgodność z moimi przekonaniami. Miałem miejscami wrażenie, że autor skradł moje myśli. Za to miłym zaskoczeniem jest dla mnie wypowiedź pana prezesa Józefa Szymeczka. Oczekiwałem, że pan prezes będzie bardzo zawiedziony, kiedy wśród deputowanych na dalszą kadencję zabrakło kogoś z Polaków, który by z potrzebną zawziętością bronił polskich racji Zaolziaków. Tak pana prezesa dotychczas, niestety, postrzegałem. Ja się nigdy nie taiłem niechęcią do lewicy z nostalgicznymi ciągotkami do nie tak dawnej tragicznej przeszłości. Bo ja, chociaż publicznie (GL) deklarowałem, że polskość to dla mnie świętość, to zawsze miałem na pamięci, że nadrzędną wartością jest wolność a nie narodowość. Nie w pojęciu szerokiego (neo)liberalizmu z rozmywającym relatywizmem, ale jak to traktuje Kościół, na przykład w znanej wypowiedzi papieża, Jana Pawła II: Wolność nie spoczywa w tym, że możemy robić co chcemy, tylko w tym, że mamy prawo robić to, co robić powinniśmy. Wolności nie można posiadać, trzeba ją stale zdobywać”. Ostrożnie wypowiedziała się pani doktor Danuta Chwajol, tak naprawdę nie bardzo ją rozumiem, chociaż zdanie „Społeczeństwo, które we wszystkich dziedzinach kieruje się tylko kategorią zysku finansowego nie może mieć przed sobą świetlanej przyszłości” nie może w nikim budzić najmniejszych zastrzeżeń. Bo też ciągle się nam, prostaczkom wmawia, że moc i pieniądze od dawien dawna i na daleką przyszłość będą decydowały o wszystkim. A to nieprawda!
Jan Kufa
